Kielce czci pamięć Westerplatczyków z regionu w wyjątkowej uroczystości
W Kielcach, 8 września 2025 roku, miało miejsce wydarzenie upamiętniające Westerplatczyków pochodzących z regionu Kielecczyzny. Ceremonie te rozpoczęły się od mszy świętej, która odbyła się w Bazylice Katedralnej Wniebowzięcia NMP. Msza została odprawiona przez księdza biskupa Mariana Florczyka w intencji ojczyzny oraz poległych obrońców. Po zakończeniu nabożeństwa uczestnicy przeszli na plac obok dawnego Pałacu Biskupów Krakowskich, gdzie miała miejsce oficjalna część obchodów. W tym miejscu wspólnie odśpiewano hymn narodowy i odczytano Apel Pamięci. Marek Jończyk, reprezentujący Delegaturę Instytutu Pamięci Narodowej w Kielcach, przypomniał zebranym o bohaterskich walkach toczonych na Westerplatte w pierwszych dniach II wojny światowej.
Organizatorzy i komitet pamięci
Wydarzenie zostało zorganizowane przez Wojewódzki Dom Kultury w Kielcach oraz Społeczny Komitet „Pamiętamy o Westerplatczykach”. Komitet ten powstał z inicjatywy księdza biskupa Florczyka w 2021 roku. Członkowie komitetu to m.in. wojewoda świętokrzyski Józef Bryk, marszałek województwa świętokrzyskiego Renata Janik i świętokrzyski kurator oświaty Piotr Łojek. W skład komitetu wchodzą również przedstawiciele Delegatury Instytutu Pamięci Narodowej, dowódca 10. Świętokrzyskiej Brygady Obrony Terytorialnej oraz inne ważne osoby z regionu.
Historia Westerplatte
Wojskowa Składnica Tranzytowa na Westerplatte działała w latach 1926-1939, stanowiąc ważny punkt strategiczny. W marcu 1939 roku pierwsza grupa żołnierzy 4 Pułku Piechoty Legionów z Kielc została skierowana do tej placówki. Grupa ta była złożona z dwóch podoficerów i 68 szeregowych, a jej dowódcą był porucznik Leon Pająk. Z biegiem czasu pluton wartowniczy na Westerplatte w znacznym stopniu składał się z żołnierzy pochodzących z 2 Dywizji Piechoty Legionów z Kielc.
Bitwa o Westerplatte
Na początku września 1939 roku załogę Westerplatte tworzyło 182 żołnierzy, w tym piątka oficerów oraz jeden lekarz. 1 września, o godzinie 4:45 rano, niemiecki pancernik „Schleswig-Holstein” rozpoczął ostrzał polskiej placówki, co zapoczątkowało intensywne walki. Przez siedem dni obrońcy, pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego, stawiali czoła przeważającym siłom niemieckim. Ostatecznie, 7 września, z powodu braku możliwości dalszej obrony, major Sucharski zdecydował się na kapitulację. Podczas bitwy zginęło co najmniej 15-20 polskich żołnierzy, a straty po stronie niemieckiej wyniosły około 300 zabitych oraz 700-1000 rannych. Po kapitulacji polscy obrońcy zostali internowani w niemieckich obozach jenieckich, gdzie pozostawali aż do końca wojny w 1945 roku.
